Chrzest_parafia

 

Dokumenty, które trzeba przedstawić w kancelarii:

  1. Akt urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego
  2. Świadectwo ślubu kościelnego rodziców dziecka, jeśli ślub był udzielany w innej parafii
  3. Zaświadczenie od rodziców chrzestnych z ich parafii zamieszkania, że są katolikami wierzącymi i praktykującymi i mogą pełnić godność ojca i matki chrzestnej

 

Rodzicami chrzestnymi mogą  być osoby, które:

– ukończyły 16. rok życia
– przyjęły sakrament bierzmowania
– są wierzące i praktykujące
– są w stanie wolnym bądź żyją w związku sakramentalny

 

Informacje o chrzcie św. 

Chrzest udzielany jest w drugą i czwartą niedzielę miesiąca, bądź inną datę w przypadku indywidualnego ustanowienia.

„Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania. Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie” (KKK 1213)

Chrzest św. jest sakramentem, w którym przez polanie wodą i wymówienie słów sakramentalnych człowiek otrzymuje odpuszczenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów przed chrztem popełnionych oraz staje się dzieckiem Bożym i otrzymuje życie wieczne. Ustanowił go Chrystus i „powierzył wraz z Ewangelią swojemu Kościołowi, gdy polecił Apostołom: Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28, 19).

Poprzez chrzest święty ludzie wchodzą do wspólnoty Kościoła, uczestniczą w powszechnym kapłaństwie, stają się uczestnikami Bożej natury, a wszczepieni w Chrystusa, w jego misterium śmierci i zmartwychwstania przechodzą ze śmierci grzechu do życia w łasce.

„Kościół, otrzymawszy polecenie Chrystusowe głoszenia Ewangelii i udzielania chrztu, już  od pierwszych wieków chrzcił nie tylko dorosłych, lecz także niemowlęta. Zawsze bowiem uważał, że według słów Pańskich: Jeśli się ktoś nie odrodzi z wody i Ducha Świętego, nie może wejść do królestwa Bożego (J 3, 5), dzieciom nie należy odmawiać chrztu, ponieważ chrzci się je w wierze tego właśnie Kościoła, wyznawanej publicznie przez rodziców, przez chrzestnych i przez innych uczestników.

Dla dopełnienia całej prawdy sakramentu trzeba, aby dzieci były potem wychowywane w tej wierze, w której zostały ochrzczone”

Chrzest jest początkiem nowego życia – życia we wspólnocie z Jezusem i z wszystkimi, którzy w Niego wierzą. Na znak zapoczątkowania czegoś nowego otrzymujący chrzest zostaje nazwany po imieniu. Przeważnie jest to imię świętego, który ma być nam w życiu wzorem i patronem.

Przyjęcie chrztu pociąga za sobą konsekwencje. Człowiek ochrzczony winien żyć inaczej niż nie ochrzczony, bowiem dla niego miarą życia stał  się Chrystus. Chrzest nie może być tylko wydarzeniem z przeszłości. Sakrament ten stawia przed nami zadania nieustannego upodabniania się do Chrystusa. Dla chrześcijanina oznacza to przyjęcie tego, co Jezus nakazuje: uznanie potrzeb bliźnich za swoje, stawanie po stronie cierpiących i słabych, szukanie woli Bożej w każdym zdarzeniu i jednoczenie się przez miłość z Bogiem.

 

Obowiązki rodziców dziecka:

– przygotowują się do chrztu dziecka, przez spowiedź, udział w konferencji i spisanie aktu w kancelarii parafialnej
– są obecni podczas udzielania sakramentu (kreślą znak krzyża na czole dziecka, wyrzekają się szatana, składają wyznanie wiary, niosą niemowlę do chrzcielnicy)
– doprowadzają dziecko po chrzcie do poznania Boga (świadectwo wiary na co dzień)
– Przygotowują się razem do przyjęcia sakramentów (spowiedź św, I Komunia św., bierzmowanie),
– razem modlą się z dzieckiem i za dziecko,
– wyjaśniają dziecku odpowiednie znaki religijne, znaczenie świąt i przygotowują się do nich,
– obchodzą z dzieckiem rocznice chrztu, imieniny
– uczą miłości bliźniego (w domu, sąsiedztwie, pomoc sąsiedzka, przebaczenie, uczciwość szacunek dla starszych),

 

Obowiązki rodziców chrzestnych:

– wyznaczeni przez rodziców, ukończyli 16 lat i przyjęli sakramenty: chrzest, eucharystia, bierzmowanie (należą do Kościoła katolickiego)
– nie są ojcem ani matką przyjmującego chrzest
– jeśli są małżonkami, to żyją w sakramentalnym małżeństwie
– pomagają w chrześcijańskim wychowaniu dziecka (modlitwa, świadectwo, zakup odpowiedniej do wieku lektury religijnej, zabiorą na pielgrzymkę do sanktuarium)
– prowadzą autentyczne życie chrześcijańskie (żyją wiarą, nadzieją i miłością)
– w razie nie wypełniania obowiązków chrześcijańskich przez rodziców zwracają im uwagę


ZAWIERZENIE DZIECKA BOGU

„Chcę dla mego dziecka tego, czego Ty, Panie, chcesz. Chcę być narzędziem w Twoich rękach”. „Wiem, że to dziecko jest Twoją własnością. Ty je kochasz bardziej niż ja. Ty chcesz jego dobra bardziej niż ja i Ty, Boże, troszczysz się o nie bardziej nią ja. Prowadź je Twoją drogą i spraw, abym moimi decyzjami nie krzyżował Twoich mądrych planów”.